โช้คอัพอากาศรถยนต์เรียกว่าบัฟเฟอร์ควบคุมการเคลื่อนที่ของสปริงที่ไม่ต้องการผ่านกระบวนการที่เรียกว่าการหน่วงโช้คอัพช้าลงและทำให้แรงสั่นสะเทือนอ่อนลงโดยแปลงพลังงานจลน์ของการเคลื่อนที่ของช่วงล่างเป็นพลังงานความร้อนที่สามารถกระจายโดยน้ำมันไฮดรอลิกเพื่อให้เข้าใจหลักการทำงานของโช้คอัพ วิธีที่ดีที่สุดคือดูโครงสร้างภายในและหน้าที่ของโช้คอัพ
โช้คอัพนั้นเป็นปั๊มน้ำมันที่วางไว้ระหว่างเฟรมกับล้อแท่นบนของโช้คอัพเชื่อมต่อกับเฟรม (เช่น มวลสปริง) และแท่นล่างเชื่อมต่อกับเพลาใกล้กับล้อ (เช่น มวลไม่สปริง)ในการออกแบบกระบอกสูบสองกระบอก หนึ่งในประเภทของโช้คอัพที่พบบ่อยที่สุดคือส่วนรองรับด้านบนเชื่อมต่อกับแกนลูกสูบ ก้านลูกสูบเชื่อมต่อกับลูกสูบ และลูกสูบจะอยู่ในกระบอกสูบที่บรรจุน้ำมันไฮดรอลิกกระบอกในเรียกว่ากระบอกแรงดันและกระบอกนอกเรียกว่าถังน้ำมันอ่างเก็บน้ำเก็บน้ำมันไฮดรอลิกส่วนเกิน
เมื่อล้อต้องเผชิญกับถนนที่เป็นหลุมเป็นบ่อและทำให้สปริงบีบอัดและยืดตัว พลังงานของสปริงจะถูกส่งไปยังโช้คอัพผ่านส่วนรองรับด้านบนและด้านล่างไปยังลูกสูบผ่านก้านลูกสูบมีรูในลูกสูบเมื่อลูกสูบเคลื่อนขึ้นและลงในถังแรงดัน น้ำมันไฮดรอลิกอาจรั่วไหลออกทางรูเหล่านี้เนื่องจากรูเหล่านี้มีขนาดเล็กมาก น้ำมันไฮดรอลิกเพียงเล็กน้อยจึงสามารถผ่านได้ภายใต้แรงกดดันสูงซึ่งจะทำให้ลูกสูบเคลื่อนที่ช้าลงและทำให้สปริงเคลื่อนที่ช้าลง
การทำงานของโช้คอัพประกอบด้วยสองรอบ – รอบการบีบอัดและรอบการตึงรอบการอัดหมายถึงการอัดน้ำมันไฮดรอลิกใต้ลูกสูบเมื่อเคลื่อนลงด้านล่างรอบความตึงเครียดหมายถึงน้ำมันไฮดรอลิกที่อยู่เหนือลูกสูบเมื่อเคลื่อนขึ้นด้านบนสุดของกระบอกสูบแรงดันสำหรับรถยนต์ทั่วไปหรือรถบรรทุกขนาดเล็ก ความต้านทานของวงจรความตึงจะมากกว่าวงจรการอัดนอกจากนี้ ควรสังเกตด้วยว่ารอบการอัดจะควบคุมการเคลื่อนที่ของมวลที่ไม่ได้สปริงของรถ ในขณะที่วงจรความตึงจะควบคุมการเคลื่อนที่ของมวลสปริงที่ค่อนข้างหนักกว่า
โช้คอัพที่ทันสมัยทั้งหมดมีฟังก์ชั่นตรวจจับความเร็ว ยิ่งระบบกันสะเทือนเคลื่อนที่เร็วเท่าใด โช้คอัพก็จะยิ่งมีความต้านทานมากขึ้นซึ่งช่วยให้โช้คอัพปรับตามสภาพถนนและควบคุมการเคลื่อนไหวที่ไม่ต้องการทั้งหมดที่อาจเกิดขึ้นในรถที่กำลังเคลื่อนที่ รวมถึงการกระเด้ง ม้วนตัว การเบรกพุ่ง และหมอบที่เร่งความเร็ว